De BBC zond twee inspirerende video’s, The Classroom Experiment episode 1 en episode 2, uit, waarin professor Dylan William experimenteert om de betrokkenheid van de leerlingen te vergroten.

De experimenten volgen elkaar op. Ik beschrijf er een paar. Er wordt begonnen met ‘No hands up’. De leerlingen steken geen vingers meer op, maar worden random gekozen.

Verwachte voordelen:

  • Elk kind is in de spotlight. Ook wordt duidelijk dat kinderen ‘die het altijd weten’, ook niet altijd hun vinger opsteken.
  • Kinderen kunnen ontdekken dat het niet zo erg is om iets te zeggen.
  • Het maakt meer duidelijk dat fouten maken mag, omdat er meer foute antwoorden worden gegeven.

In de praktijk levert het veel frustratie op, bij zowel de leerlingen als de leerkracht. Als volgende stap worden whiteboardjes geintroduceerd, waarop alle leerlingen hun antwoord schrijven. De leerlingen houden daarna allemaal hun bordje omhoog. Dat geeft de leerkracht een snel overzicht van het begrip van de leerlingen. Omdat iedereen een antwoord moet geven, is elke leerling betrokken. Er wordt ook een stoplicht geintroduceerd, vergelijkbaar met het Daltonblokje.

Een volgende stap is om geen cijfers meer te geven, maar commentaar om te verbeteren. Boeiend om te zien wat het voor effect heeft. Commentaren om te verbeteren zijn in eerste instantie vooral frustrerend. Je bent niet klaar. De leerlingen moeten er erg aan wennen.

Now I know making mistakes is learning.

Naast deze experimenten wordt gekeken of het beginnen van een schooldag met 10 minuten bewegen goed is voor de motivatie, er wordt geexperimenteerd met de ‘secret student’, er wordt uitgebreid getest met whiteboards, enzovoort. De moeite waard om twee uur voor te gaan zitten.